เด็กบ้านเมอร์ซี่ ติดเชื้อจากแม่
เชอร์รี่... อายุ 13 ปี
ตั้งแต่หนูเกิดมาหนูก็ติดเชื้อเอดส์แล้ว พ่อแม่ของหนูตายไปตั้งแต่หนูยังเล็กๆอยู่ หนูไม่เคยเห็นพ่อและแม่ หนูอยากเห็นหน้าแม่และพ่อ เพื่อที่จะบอกกับท่านทั้งสองว่า หนูรักท่าน ขนาดไหนและก็เป็นบุญของหนู ที่ได้ยายคอยดูแลเลี้ยงดูหนูเป็นอย่างดี
หนูเคยเห็นยายร้องไห้บ่อยๆ แต่ตอนนั้นหนูก็ไม่เข้าใจว่าเป็นเพราะอะไร แล้วยายมักจะพูดอยู่เรื่อยๆว่า “ ทำไมมันต้องเกิดกับหนู “ ซึ่งหนูก็ไม่เข้าใจ ว่ายายหมายความว่าอะไร
พออายุได้ 2 ขวบ หนูก็ป่วย ยายไม่เข้าใจว่าหนูเป็นอะไร จนกระทั่งคุณหมอบอกว่าหนูติดเชื้อเอดส์และต้องกินยาไปตลอดชีวิต เมื่อหนูเข้าไปรักษาตัวที่โรงพยาบาล คุณหมอแนะนำให้เรารู้จักกับป้ายอแสง และลุงบัณฑิต ตอนนั้นหนูไม่รู้ว่าเขาทั้งคู่เป็นใคร เขาคุยกับยาย แล้วก็ให้คุกกี้หนูทาน หนูนอนอยู่โรงพยาบาล 1 อาทิตย์ ถึงกลับบ้านได้
หลังจากนั้นป้ายอแสงและลุงบัณฑิตมาเยี่ยมหนูและยายที่บ้าน หนูจึงเข้าใจว่าเขามาจากศูนย์เมอร์ซี่ หนูสนิทกับยายมาก แต่ยายก็อายุมากแล้วและก็ไม่แข็งแรง
หนูรู้ว่ายายลำบากมาก เวลาพาหนูไปโรงพยาบาลและคอยดูแลให้หนูกินยา หนูบอกกับป้ายอแสงว่าที่หนูกินยาไม่ตรงตรงเวลา เพราะว่ายายเขาลืม คุณหมอบอกว่าที่หนูกินยาแต่ไม่ได้ผลเพราะว่าหนูกินยาไม่ตรงตรงเวลาและจึงทำให้ป่วยอีก ป้ายอแสงได้เข้าไปคุยกับยายนานมาก แล้วเขาก็บอกว่า ทางที่ดีที่สุดสำหรับหนู คือให้ป้ายอแสงพาหนูไปอยู่ที่ศูนย์เมอร์ซี่เพราะที่นั่นจะมีคนคอยดูแลหนูตลอดเวลา
แรกๆ หนูคิดถึงยายมาก หนูแอบหลบไปอยู่คนเดียวบ่อยๆ ต่อมาหนูก็เริ่มแข็งแรงขึ้นและสุขภาพก็ดีขึ้น ตอนนี้หนูไปโรงเรียนได้แล้ว และก็มีเพื่อนหลายคน หนูยังได้พบยาย แล้วยายก็แวะมาเอาขนมมาให้หนูบ่อยๆ หนูดีใจที่ได้มาอยู่ที่ศูนย์เมอร์ซี่ ตอนนี้หนูอยู่ในครอบครัวใหญ่ sและหนูก็รักยายของหนูมาก
More voices: