เด็กบ้านเมอร์ซี่ ติดเชื้อ HIV จากแม่
ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม แล้วทำไมผมถึงต้องกินยา ผมเบื่อและก็ไม่อยากกินยาเลย ผมไม่อยากไปโรงเรียนและผมก็ไม่มีเพื่อน
ตอนผมอายุ 8 ขวบ ผมสังเกตว่าแม่ของผมป่วยมาก แล้วต้องกินยามากด้วย ผมถามแม่ว่าทำไมต้องกินยา และทำไมผมต้องกินยาเยอะแยะขนาดนี้ แม่บอกว่าเรามีเชื้อไวรัสเอดส์ในตัวเรา แล้วแม่ก็อธิบายเรื่องเอดส์เสียยืดยาว จากนั้นแม่ก็ร้องไห้ แม่ถามผมว่าโกรธแม่หรือเปล่าที่ทำให้ผมติดเชื้อ ผมตอบว่า “ ผมไม่โกรธแม่หรอก ผมเสียพ่อไปแล้วและผมก็มีแต่แม่คนเดียว” ผมและแม่ก็กอดกันและบอกกันว่าเรารักกันและกันมาก “
ผมต้องไปหาหมอเดือนละครั้ง เมื่อพบหมอ ผมก็ถามหมอว่าต้องกินยาไปนานเท่าไร หมอบอกว่าผมต้องกินไปตลอดชีวิต ผมตกใจมากและได้ไปถามแม่
ซึ่งผมไม่เข้าใจอะไรเกี่ยวกับยาที่กิน หรือไวรัสเอดส์
วันหนึ่ง มีป้าๆ จากศูนย์เมอร์ซี่มาเยี่ยมผมที่บ้าน ผมดีใจมาก เขาชวนผมไปอยู่ที่ศูนย์เมอร์ซี่ ที่นี่ผมได้เรียนรู้และเข้าใจเกี่ยวกับไวรัสเอดส์ และรู้ว่าทำไมผมถึงต้องกินยา
ตอนนี้ ผมกินยาตรงเวลาทุกวัน ผมดีใจที่รู้จักทุกคนที่ศูนย์เมอร์ซี่ ทุกคนดีต่อผม ผมได้รับอุปกรณ์การเรียน ได้ไปเที่ยวยังสถานที่ต่างๆ ได้มีเพื่อนมากมาย ผมมีความสุขมาก ทุกครั้งที่มาที่ศูนย์เมอร์ซี่ เจ้าหน้าที่ที่ศูนย์รักผม เหมือนผมเป็นลูกของเขา ทั้งผมกับแม่ต่างก็ดีใจ ที่ตอนนี้เราสามารถพูดถึงเอดส์ได้มากขึ้น
ว่าไปแล้ว ไวรัสเอดส์นั้น ทำให้เราสองคนใกล้ชิดกันมากขึ้นได้คุยกันมากขึ้น
และทำให้ผมรู้สึกว่า เราไม่ได้อยู่ตามลำพังในโลก เรามีศูนย์เมอร์ซี่และคนที่นั่นคอยช่วยเหลือเราอยู่เสมอ
More voices: